Verhaal
Een swingend eerbetoon aan Ol’ Blue Eyes.
My Way herbeleeft Sinatra’s legendarische carrière in een muzikale reis. Van New York als beginnend crooner, via de neons van Las Vegas met de Rat Pack, tot zijn latere massaoptredens.
Het wordt een trip door memory Lane met songs als “Fly me to the moon”, “Chicago”, “That’s life”, “New York, New York” en natuurlijk “My Way”. In totaal passeren meer dan 50 songs de revue, verpakt in 12 medleys.
Vier zangers kijken samen met u terug naar Sinatra, zijn muziek en zijn leven, van 1915 tot 1998. Zonder Frank te willen imiteren, ieder op zijn manier en in zijn stijl brengen ze een muzikaal feest zoals The Voice het zelf zou gewild hebben: enkele anekdotes, wat drank, maar vooral onvergetelijke songs.
Ze worden daarbij begeleid door een live trio op piano, contrabas en drums. De Rat Pack van De Speling.
Het Creatieve Team
David is emeritus hoogleraar theater aan de Universiteit van Noord-Colorado, waar hij 15 jaar lang de oprichter was van de School of Theatre Arts and Dance en artistiek directeur van The Little Theatre of the Rockies. David is een bekroonde regisseur, acteur, toneelcriticus en toneelschrijver en heeft administratief en artistiek leiderschap geboden aan een breed scala aan theaterinstellingen, waaronder twee professionele regionale (LORT) theatergezelschappen. Als actief lid van SDC en AEA is zijn werk als regisseur (250+ producties) en acteur te zien geweest in grote regionale theaters in de Verenigde Staten. Als DGA-lid is David de schepper of mede-maker van acht originele muzikale revues, zes toneelstukken en talloze bewerkingen (www.summerwindproductions.com), die wereldwijd meer dan 500 producties hebben opgeleverd. David heeft een BA van Glenville State College en een MFA in acteren/regie van de University of North Carolina in Greensboro.
Todd is de supervisor van het Historic Palace Theatre in Crossville, TN. Daarvoor was hij artistiek directeur bij American Stage Theatre in St. Petersburg, FL. Todd heeft meer dan 150 toneelstukken, musicals en opera's geregisseerd, waaronder My Way in het Actor's Theatre van Louisville en I Left My Heart (ook mede gecreëerd) in Milwaukee Repertory Theatre. Originele werken zijn onder meer Lysistrata, Casa Blue, de laatste momenten in het leven van Frida Kahlo en Joe Corso Re-Enters from the Wings, die in 2012 de Holland New Voices Playwright Award won op de Great Plains Theatre Conference. Zijn nieuwe musical Sectie 60, The New Ghosts in Arlington, heeft genoten van een lezing op het Florida New Musical Festival, en zijn meest recente ALTHEA & ANGELA zal in de lente een lezing krijgen bij WordPlayers in Knoxville. Todd behaalde zijn M.F.A. van de University of North Carolina in Greensboro, en is afgestudeerd aan het Institute for Advanced Theatre Training aan Harvard.
Vince is componist, arrangeur, jazzpianist en muzikaal leider op concertpodia en theaters in Noord-Amerika, Canada, Europa en Latijns-Amerika. Hij is momenteel de Resident Musical Director en Composer voor het Lewis Centre of the Arts aan de Princeton University, waar hij sinds 1987 werkzaam is. Hij dirigeerde theaterseizoenen en vervulde talrijke compositieopdrachten bij theaters in de VS. 'Simply Simone' en 'I Left My Heart'. Di Mura is ook de auteur en curator van "A Conversation with the Blues:" Een 14-delige webinstructiereeks over improvisatie door de Blues, geproduceerd door Soundfly Inc. Vince heeft 6 cd's op de markt, waaronder zijn meest recente release, " Meditaties over het Heilig Hart.”
Soo Mee Beyers
Regie / Choreografie
Al van kinds af heeft Soo Mee een passie voor muziek en dans: ze begon met vioolles in de plaatselijke muziekschool en studeerde uiteindelijk af aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Ondertussen is al zo’n 10 jaar actief op en achter de scène bij verschillende gezelschappen waaronder De Speling, het Vlaams Muziek Theater, Theater Tol en Team Jacques. Dans, choreografie, luchtacrobatiek, vuurshows, flow arts, performen of creëren, … Soo Mee zit geen seconde stil!
Ze heeft dan ook een groot hart voor muziek, gaande van klassiek en jazz tot folk en hiphop, en zo kon ook Frank Sinatra snel bekoren. "Een prachtige stem en heerlijke muziek, soms ontspannend, soms dansbaar, daar kan ik enorm van genieten."
Anna van der Burgt
Vocal Coach / Regie
Anna van der Burgt studeerde in Tilburg aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten, Dansacademie richting Musicaltheater. Na haar studie vertrok ze naar België om te gaan werken in verschillende producties van Studio 100 als poppenspeelster, waaronder de theatertournees van Bumba en de televisiereeks "Plop en de Peppers", en speelde ze mee in professionele musicals, waaronder de rol van Anna Maria Mozart in "Mozart de Musical". Daarnaast werkte ze ook voor de Efteling, poppentheater Hastalu, Center Parcs entertainment, Plopsaland de Panne, Kroonenburg producties, en Image Entertainment. Ook nam ze de kinderbegeleiding backstage voor haar rekening bij onder andere de musical Chaplin en de opera Aïda.
Bij De Speling heeft ze de laatste jaren ook haar draai gevonden. Ze verzorgde de vocal coaching voor productie van "Madagascar" en speelde mee in "My Fair Lady" en "SHOUT!". Als klap op de vuurpijl regisseerde ze vol trots 9 to 5, De Musical in het laatste theaterseizoen voor Corona.
My Way kon niet op een beter moment komen: “Het is een heerlijk gevoel om na een lange tijd van lockdown eindelijk weer met theater bezig te kunnen zijn!”.
Ronny Verheyen
Vlaamse vertaling
Ronny draait al meer dan 35 jaar mee in het liefhebberscircuit. Eerst als huisregisseur bij Toneelgroep Streven uit Mortsel. Hij regisseerde daar een 30 tal stukken gaande van komedies, over dramatisch werk, over klassieker naar wat men "de machines" noemt. Met Streven won hij het landjuweel met Sacco en Vanzetti. Ondertussen werd op hem door tal van verenigingen her en der in Vlaanderen beroep gedaan.
Mettertijd veroverde muziektheater en musical een steeds belangrijker aandeel in zijn werk. Dit resulteerde in de oprichting van het gezelschap De Speling met als thuisbasis het Fakkeltheater.
Voor De Speling schreef hij een aantal muziektheaterwerken: "Edith en Simone" en "De Afrekening". Hij vertaalde en regisseerde de musical "Baby", regisseerde "Ghetto", "Life is a cabaret", het succesvolle "The last confession",... De laatste jaren regisseerde hij voor De Speling o.a. "Shout", "Sisters of Swing", "My fair lady", "Een tenor voor Kerst" en "Cabaret".
Muzikanten
Eddy Aelbrecht
Muzikale leiding / piano
Eddy studeerde aan het Koninklijk Conservatorium Brussel en het Koninkijk Conservatorium Antwerpen. Sinds 1985 docent en pianist aan “Studio Herman Teirlinck”. Begeleider van zowat alle Belgische artiesten, als pianist, studio-opnames en tal van voorstellingen in Culturele Centra verspreid over België, Nederland en Frankrijk. Maakte tevens arrangementen voor het Nederlands Radio orkest en de bigband van de Shape te Mons waar hij ook gedurende 3 jaar in de clubs speelde.
Hij omschrijft zichzelf als: Pianist, arrangeur, componist, lesgever, grootvader maar vooral....levensgenieter!
Bart Claessens
Contrabas
Als jonge kerel was al snel duidelijk dat muziek één van zijn grote passies zou worden. Bart deed zijn eerste optreden, als gitarist, op 13-jarige leeftijd met muziek van Urbanus en Neil Young. Een logische combinatie, toch?
Al snel begon hij basgitaar te spelen in verschillende bands die geleidelijk aan meer evolueerden naar het jazzrepertoire. Later werd hij “stapelverliefd” op de contrabas en dat is nu zijn hoofdinstrument. Bart ging verder studeren in de muziekacademie en op verschillende workshops en masterclasses. Ondertussen heeft hij al heel wat ervaring in, meestal jazz-georiënteerde, bands en begon hij zelf met het bouwen van semi-akoestische contrabassen.
"Het is een voorrecht voor mij om de muziek van Sinatra beter te leren kennen en deze te brengen met deze prachtige cast."
Sander Jacobs
Drums
Sinds hij op 8 jarige leeftijd begon aan de muziekacademie is muziek een belangrijk deel van Sander zijn leven. Een jaar later koos hij voor percussie in de klas van Raf Helsen. Na zijn studies aan de academie startte hij hogere studies aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen bij Koen Wilmaers en Carlo Willems, waar hij momenteel in zijn derde jaar zit. Hier begon hij ook aan een opleiding hafabra-directie in de klas van Steven Verhaert. Naast zijn studies is Sander als muzikant actief in diverse lokale muziekverenigingen. Ook leidt hij als dirigent het jeugdorkest van Koninklijke Fanfare De Gouden Lier uit Beerzel en als leraar geeft hij les bij Koninklijke Fanfare De Berthoutzonen uit Hallaar. Bij De Speling was hij eerder te zien als drummer in de herneming van "Cabaret".
"Reeds op jonge leeftijd ontdekte ik via de lokale fanfare de muziek van Frank Sinatra. Vooral het aanstekelijke in zijn muziek en de diversiteit in zijn œuvre spreekt me aan. Het is dan ook een plezier om deze musical te spelen."
Marc Van Hoylandt
Drums voor Kieldrecht
Marc Van Hoylandt begon zijn muzikale carrière op 8-jarige leeftijd bij de Koninklijke Fanfare Eendracht Vrasene. Daar leerde hij zijn eerste noten van dirigent Hilaire Verstiggel. Al vlug volgde de overstap naar de muziekacademie in Beveren, waar hij lessen notenleer en slagwerk volgde. De lessen slagwerk volgde hij bij Leo Verstiggel. Hij beëindigde na 5 jaar notenleer en 9 jaar slagwerk zijn opleiding in de kunstacademie van Beveren. Op 19-jarige leeftijd richtte Marc een eigen dansorkest op waarmee hij vele jaren in binnen- en buitenland optrad. Marc is lid of lid geweest van verschillende orkesten en op die manier kon hij ook meedoen aan verschillende orkestwedstrijden en concerten in binnen- en buitenland Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Tsjechië.
Cast
Hans Horemans
Al sinds zijn jeugd is Hans bezig met muziek en dan vooral zang. Thuis zong hij meestal met zijn moeder, die destijds 2 vinylplaten op haar naam had en dus ook serieus gebeten was door de muziekmicrobe.
Op latere leeftijd, na zijn ijshockey carrière, kreeg Hans de kans om met het close harmony koor "Nocti Vagant" uit Tielen mee te zingen. Met dit koor werden ze gevraagd om in het Goes Classic circus van Helmut Lotti mee te draaien. In eerste instantie voor 5 optredens,, wat er uiteindelijk veel m
eer
geworden zijn (1996 - 2001). België, Nederland, Denemarken, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Monaco, Verenigde Staten, ... hij heeft het allemaal mogen meemaken.
De muziek van Frank Sinatra heeft Hans altijd al geboeid. Op zijn twee eigen cd's, onder de artiestennaam "Hanz Duval" staan onder meer enkele nummers van Sinatra en andere crooners.
"Het is dan ook leuk om deel uit te maken van de cast van "My Way"."
Dimi Tarantino
Dimi Tarantino is al meer dan 15 jaar professioneel bezig als acteur, zanger en danser. Hij is te zien in zowel theater als in musicalstukken. U kent hem misschien ook van "Belgium's Got Talent" (2012), waar hij tot in de finale was geraakt als musical-performer.
Ondertussen speelde Dimi al in verschillende stukken bij De Speling: "Sisters of Swing", "Madagascar", "Cabaret" en "Nell Gwynn". 
Acteren is zijn grote passie. Hij staat daarmee op en gaat ermee slapen. Komische rollen is vooral zijn ding, maar hij slaagt er zeker ook in om dramatische rollen neer te zetten met overtuiging.
"Frank Sinatra is één van mijn grootste crooner inspirator die niet alleen fantastisch zingt maar een verhaal ook weet te leven en performen op een scène. Een charme die je nog weinig tegen komt."
Danielle Martin
Het begon 45 jaar geleden als leadsinger en gitariste in een band. Na het conservatorium, verschillende gerenommeerde vocal coaches en de
theateropleiding vond Danielle eindelijk haar ding : musical en muziektheater.
"Geloof me dit is eten, drinken én ademen tegelijk voor mij."
Ze groeide op met musicals, crooner en Ratpack muziek en vindt het dan ook zalig om nu de evergreens van Frank te mogen brengen op het podium.
"Ik ben De Speling dankbaar om dit te mogen doen, samen met 3 andere prachtige stemmen en een liveband."
Veerle Van Ransbeeck
Veerle werkt als onderwijsinspecteur bij de Vlaamse Overheid. Ze had al op jonge leeftijd de theatermicrobe te pakken en combineerde jeugdtoneel met zang- en danslessen.
Op 17-jarige leeftijd zette ze haar eerste TV-stappen in de VTM-serie "Familie". Jaren later begon ze in haar vrije tijd gastrollen te spelen in kortfilms zoals
"Palookavil" en "Crossing Limits", alsook in verschillende TV-series waaronder "Familie", "Spoed", "Tabula Rasa", "Ghost Rockers", "Studio Tarara", ... Jongeren zullen haar vooral herkennen als Sarah, de mama van Robin, uit de Ketnet-serie "4eVeR" of als Danielle, de vrouw die Koen (Andy Peelman) vermoordde in "De Buurtpolitie". Haar eerste musicalstappen zette ze in 2019 als Marina in de Vreak-productie "Mixed Kebab". Daarna was ze te zien als Judy in "9 tot 5, De Musical" bij De Speling en als Alisson in June Foster en als leerkracht/Jen in "School of Rock" (The Singing Factory). In september 2021 werd ze finalist in de zangwedstrijd "Talent der Lage Landen" en kreeg ze de kans om haar eerste nummer ‘Jij bent er voor mij’ (duet met Daan) uit te brengen.
Veerle was niet echt bekend met het repertoire van Sinatra en werd er door deze musical helemaal in ondergedompeld. Ze probeert op haar eigen manier kleur te geven aan zijn prachtige liedjes.
Achter de schermen
Haar en Make-up
Nicole Tops
Kledij
Jee Reusens
Licht
Ronny Verheyen
Geert Verheyen
Geluid
David Coremans
Chris Boeckstyns
Decor
Ronny Verheyen
Jee Reusens
Nigna Lenaerts
Tom Claus
Pauline Gaeremynck
Tom Maes
Niki Vanlerberghe
Foto's
Sophie Geentjens
Soo Mee Beyers
Floris Uytterhoeven
David Coremans
Website & Programma
Reinart Oste
Jakob Verdoodt
De Liedjes
Geschreven door Gerald Marks (1900-1997) en Seymour B. Simons (1896-1949). Gepubliceerd in 1931. Oorspronkelijk in de film Careless Lady, met Joan Bennett in de hoofdrol. Sinatra nam het nummer drie keer op: eerst in 1946, en de tweede keer in zijn film Meet Danny Wilson (ook met Shelley Winters in de hoofdrol), die in 1951 werd uitgebracht. De derde opname verscheen op Sinatra's Swing Easy, 1955. Het lied was oorspronkelijk een #1 hit van Louis Armstrong in 1932.
Door Sammy Cahn (1913-1995) en Jimmy Van Heusen (1913-1990). Gepubliceerd in 1957. Een Academy Award-winnend nummer uit de film, The Joker Is Wild, met in de hoofdrollen Sinatra en Mitzi Gaynor. Het nummer werd twee keer opgenomen door Sinatra: de eerste opname verscheen op All The Way (1960), de tweede op Sinatra's Sinatra (1963).
Door Cy Coleman (geb. 1929) en Carolyn Leigh (1926-1983). Gepubliceerd in 1961. Verscheen voor het eerst op Sinatra's It Might As Well Be Swing in 1964. Eerder een hit voor Mabel Mercer, Peggy Lee, Sarah Vaughn en Tony Bennett.
Door Phil J. Tuminello. Gepubliceerd in 1956. Opgenomen door Sinatra in 1956, en verscheen op zijn album, Forever Frank. Het nummer werd ook gebruikt in de film Rock, Pretty Baby, met in de hoofdrol Sal Mineo.
Door Fred Fisher (1875-1942). Gepubliceerd in 1922. Opgenomen door Sinatra in 1957, en gebruikt in zijn film, The Joker Is Wild. Het nummer verscheen voor het eerst op het album Come Fly With Me. Voorheen een vaudevillelied gezongen door Blossom Seeley.
Door Aloysio De Oliveira (1914-1995), Ray Gilbert (overleden 1976) en Antonio Carlos Jobim (1927-1994). Gepubliceerd in 1966. Verscheen voor het eerst op Sinatra's Francis Albert Sinatra & Antonio Carlos Jobim, een samenwerking tussen Sinatra en de belangrijkste Braziliaanse vertolker van bossa nova-muziek.
Door John H. Mercer (1909-1976). Gepubliceerd in 1944. Oorspronkelijk te horen in de film, Her Highness And The Bellboy, met in de hoofdrol Hedy Lamarr en was het afsluitende themalied van de radioshow van componist Johnny Mercer. Sinatra nam het twee keer op: de eerste in 1945 (met de Ken Lane Singers), en de tweede keer in 1960, dat op Nice N' Easy verschijnt.
Door John H. Mercer (1909-1976) en Doris Tauber. Gepubliceerd in 1962. Opgenomen als single in 1967. Verschijnt op het album, The World We Knew.
Door Bart Howard (geb. 1915). Gepubliceerd in 1954. Voor het eerst opgenomen door Sinatra (met Count Basie) op zijn It Might as Well Be Swing-album.
Door Sammy Cahn (1913-1995) en Jule Styne (1905-1994). Gepubliceerd in 1944. Van de mislukte Broadway-musical, Glad To See You (gesloten in Boston). Sinatra nam dit nummer twee keer op: eerst in 1946 (op The Essential Frank Sinatra, Volume 2 album) en opnieuw in 1958 voor zijn album, Frank Sinatra Sings For Only The Lonely.
Door Jack Segal en Robert Wells. Uitgegeven in 1963. Voor het eerst opgenomen door Sinatra op zijn album Softly As I Leave You.
Door Sammy Cahn (1913-1995) en Jimmy Van Heusen (1913-1990). Gepubliceerd in 1959. Van de Frank Capra-film, A Hole in The Head, met in de hoofdrollen Sinatra, Edward G. Robinson en Eleanor Parker. Het won de Academy Award voor beste nummer en werd gebruikt door John F. Kennedy in zijn campagne voor het presidentschap. Het verscheen voor het eerst op Sinatra's All The Way album.
Door Ralph Freed (1907-1973) en Burton Lane (1912-1997). Gepubliceerd in 1941. Geschreven voor Judy Garland voor de film, Babes On Broadway. Sinatra nam dit nummer twee keer op: de eerste met The Tommy Dorsey Orchestra in 1941 en nogmaals in 1956 voor zijn album Songs For Swingin' Lovers.
Door Sammy Cahn (1913-1995) en Jule Styne (1905-1994). Gepubliceerd in 1946. Van de film It Happened in Brooklyn, met in de hoofdrollen Sinatra, Jimmy Durante en Kathryn Grayson. Sinatra nam dit nummer twee keer op: eerst in 1946 voor de eerder genoemde film en opnieuw in 1957. De tweede opname verscheen op This Is Sinatra, Volume 2.
Door Cole Porter (1891-1964). Gepubliceerd in 1934. Oorspronkelijk gezongen door Ethel Merman in de Broadway-hit Anything Goes. Sinatra nam dit nummer voor het eerst op in 1953 en het staat op zijn album Songs For Young Lovers. Sinatra nam het opnieuw op in 1962 voor het album Sinatra And Swingin' Brass.
Door Cole Porter (1891-1964). Gepubliceerd in 1953. Van de Broadway-musical Can-Can. Sinatra speelde in de filmversie van Can-Can uit 1960, samen met Shirley MacLaine en Maurice Chevalier. Sinatra nam dit nummer voor het eerst op als duet met Chevalier voor de Can-Can-soundtrack. Hij nam het een tweede keer op voor zijn album, Frank Sinatra Sings Of Love And Things.
Al Dubin (1891-1945) en Harry Warren (1893-1981). Gepubliceerd in 1934. Geschreven voor de Busby Berkley film extravaganza, Dames, met in de hoofdrollen Dick Powell en Ruby Keeler. Sinatra nam dit nummer voor het eerst op op een V-Disc uit 1945, de enige opnames gemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd alleen verzonden voor militair gebruik. Sinatra nam het een tweede keer op met Count Basie in 1962 voor Sinatra And Basie. De Sinatra V-Discs werden voor het eerst uitgebracht voor commerciële verkoop in 1994. De eerste hitopname werd gemaakt door Ben Selvin And His Orchestra in 1934.
Door Sammy Fain (1902-1989) en Irving Kahal (1903-1942). Gepubliceerd in 1938. Het lied werd geïntroduceerd in de Broadway-show, Right This Way. Sinatra nam dit nummer oorspronkelijk op in 1940 met The Tommy Dorsey Orchestra, maar het werd pas een hit toen het in 1944 opnieuw werd uitgebracht. Sinatra nam het nummer opnieuw op in 1961 voor zijn album, I Remember Tommy.
Door Al Hoffman (1902-1960), Walter Kent (geb. 1911) en Mann Curtis (1911-1984). Uitgegeven in 1954. Opgenomen door Sinatra in 1954 als single en voor het eerst op zijn Forever Frank album. Het nummer werd gebruikt in de filmmusical uit 1957, This Could Be The Night, met in de hoofdrollen Jean Simmons en Anthony Franciosa.
Door Al Dubin (1891-1945) en Victor Herbert (1859-1924). Gepubliceerd in 1919 als pianostuk door Herbert. Al Dubin voegde tekst toe aan het lied in 1939. Opgenomen door Sinatra in 1967 voor het album, Francis A., Edward K. (Duke Ellington). Dit nummer was een grote nummer 1 hit voor Tommy Dorsey voordat hij Sinatra inhuurde.
Door Ervin M. Drake (geb.1919). Uitgegeven in 1961. Opgenomen door Frank Sinatra in 1965 en te vinden op het album September Of My Years. Dit nummer is te horen als een terugkerend nummer op HBO's The Sopranos.
Door Cole Porter (1891-1964). Gepubliceerd in 1953. Van de Broadway-musical, Can-Can. Sinatra speelde in de filmversie van Can-Can uit 1960, het jaar waarin hij door de Film Exhibitors of America werd uitgeroepen tot Top Box Office Star. Sinatra nam dit nummer twee keer op: de eerste voor de Can-Can-soundtrack en de tweede in 1984 voor het L.A. Is My Lady-album.
Door Harold Arlen (1905-1986) en Ted Koehler (1894-1973). Uitgegeven in 1932. Door Sinatra in 1953 als single opgenomen. Het verscheen voor het eerst op het album This Is Sinatra uit 1957. De originele opname uit 1933 was van Cab Calloway.
Door Cole Porter (1891-1964). Gepubliceerd in 1936. Uit de filmmusical Born To Dance, met in de hoofdrollen Eleanor Powell en Jimmy Stewart. Het werd voor het eerst opgenomen door Sinatra in 1956 voor het album Songs For Swingin' Lovers. Sinatra nam het een tweede keer op in 1963, en het verscheen op het album, Sinatra's Sinatra. Dit nummer was een van Sinatra's meest gevraagde nummers.
Door Alan Bergman (b. 1925), Marilyn Bergman (geb. 1929), Quincy D. Jones (geb.1933) en Peggy Lipton (geb. 1948). Gepubliceerd in 1984. Dit is de titelsong van het album van Sinatra uit 1984.
Door Richard Rodgers (1902-1979) en Lorenz Hart (1895-1943). Gepubliceerd in 1937. Van de Broadway-hit Babes In Arms. Het lied werd toegevoegd aan de filmversie van Rodger's and Hart's Pal Joey uit 1957, met in de hoofdrollen Sinatra, Rita Hayworth en Kim Novak. Het is te vinden op het soundtrackalbum van Pal Joey.
Door Roy Alfred en William May (b. 1916). Gepubliceerd in 1953. Sinatra nam dit nummer op in 1953 tijdens zijn eerste opnamesessie bij Capitol Records. Het verscheen op zijn eerste Capitol-album, Swing Easy.
Door Irving Berlin (1888-1989). Gepubliceerd in 1936. Voor het eerst gezien in de Fred Astaire, Ginger Rogers-film, Follow The Fleet. Sinatra nam dit nummer twee keer op: eerst in 1960 voor het album Ring-A-Ding-Ding en de tweede keer in 1979 voor de Trilogy-serie. Het werd gevonden op Record One - The Past.
Door Thomas Montgomery Adair en Matt Dennis (geb. 1914). Uitgegeven in 1940. Sinatra nam dit nummer twee keer op: eerst met Tommy Dorsey (samen met de Pied Pipers en Connie Haines) en de tweede keer in 1957 voor het album Come Fly With Me.
Door Sammy Cahn (1913-1995) en Jimmy Van Heusen (1913-1990). Gepubliceerd in 1955. Geschreven voor de met een Emmy bekroonde, gemusiceerde televisieproductie van Thornton Wilder's Our Town, waarin ook Paul Newman en Eva Marie Saint in de hoofdrol speelden. Het nummer verscheen voor het eerst op This Is Sinatra (1957). Het nummer wordt nu erkend als het themalied van de sitcom Married With Children uit de jaren 90. Sinatra nam het nummer in 1965 opnieuw op voor het album A Man And His Music.
Moonlight Door Walter Donaldson (1893-1947) en Gus Kahn (1886-1941). Gepubliceerd in 1928. Geschreven voor Eddie Cantor voor Ziegfeld's Broadway-productie van Whoopie. Opgenomen door Sinatra in 1956 voor het album Songs For Swingin' Lovers.
Door Glenn Miller (1904-1944) en Mitchell Parish (1900-1993). Gepubliceerd in 1939. Opgenomen door Sinatra in 1965 voor het album Moonlight Sinatra. Dit nummer was het themalied van bandleider Glenn Miller.
Door Richard Rodgers (1902-1979) en Lorenz Hart (1895-1943). Gepubliceerd in 1937. Van de Broadway-hit Babes In Arms. Opgenomen door Sinatra voor het album Songs For Young Lovers uit 1953.
Door Sammy Cahn (1913-1995) en Jimmy Van Heusen (1913-1990). Gepubliceerd in 1964. Geschreven voor Sinatra voor de film uit 1964, Robin and the Seven Hoods, waarin ook Dean Martin, Sammy Davis, Jr. en Bing Crosby van Rat Packer te zien waren. Het was oorspronkelijk te horen op de soundtrack van My Kind Of Town.
Door Paul Anka (1941), Gilles Thibault (1927-2000), Claude Francois (1939-1978) en Jacques Revaux (geb. 1945). Gepubliceerd in 1967. Oorspronkelijk in het Frans geschreven als "Comme d'Habitude" ("As Usual"). Het nummer verscheen voor het eerst op het Sinatra-album uit 1969, My Way. Dit nummer was een van Sinatra's meest populaire en meest gevraagde nummers.
Door John Kander (geb. 1927) en Fred Ebb (b. 1933). Gepubliceerd in 1977. Geschreven voor de film met dezelfde titel, met in de hoofdrollen Robert DeNiro en Liza Minnelli. Sinatra nam het in 1979 op voor het tweede album in zijn Trilogy-serie, Record Two - The Present. Het werd een van Sinatra's meest uitgevoerde nummers.
Door Alan Bergman (b. 1925), Marilyn Bergman (b. 1929) en Lew Spence. Gepubliceerd in 1960. Opgenomen door Sinatra voor het album uit 1960, Nice N' Easy.
Door Dorothy Fields (1905-1974) en Jimmie McHugh (1894-1969). Gepubliceerd in 1930. Het nummer komt uit de Broadway-show, International Revue, met in de hoofdrol Gertrude Lawrence. Sinatra nam dit nummer op in 1961 en het verscheen op het album Come Swing With Me. De eerste opname werd gemaakt door Ted Lewis And His Orchestra in 1930.
Door Harold Arlen (1905-1986) en John H. Mercer (1909-1976). Gepubliceerd in 1943. Dit nummer werd oorspronkelijk gezongen door Fred Astaire in de film The Sky's The Limit. Sinatra nam dit twee keer op: de eerste in 1947 en de tweede in 1958 voor het album Frank Sinatra Sings For Only The Lonely. De eerste zangeres die een hit had met dit nummer was Lena Horne in 1945.
Door Sammy Cahn (1913-1995), Jimmy Van Heusen (1913-1990) en Bobby Worth. Uitgegeven in 1958. Opgenomen in 1958 voor het album Come Dance With Me.
Door Nacio Herb Brown (1896-1964) en Arthur Freed (1894-1973). Gepubliceerd in 1930. Oorspronkelijk geschreven voor de film, Lord Byron of Broadway, met Charles Kaley in de hoofdrol. Sinatra nam dit nummer twee keer op: de eerste in 1950 voor het Love Is A Kick-album en opnieuw in 1960 voor het album Sinatra's Swingin' Session.
Door C. Carson Parks. Uitgegeven in 1967. Dit nummer was een duet met Sinatra en zijn dochter Nancy. Verscheen voor het eerst op Sinatra's album uit 1967, Frank Sinatra.
Door Joseph Bushkin (geb. 1916) en John De Vries. Gepubliceerd in 1956. Sinatra nam dit nummer op in 1957 en het staat op het album This Is Sinatra, Volume 2 uit 1958.
Door Michael Carr (d. 1968) en James B. Kennedy (1902-1984). Gepubliceerd in 1939. Oorspronkelijk een enorme #1 hit van Shep Fields & His Rippling Rhythm Orchestra. Sinatra nam het op in 1953 en het verscheen op zijn album uit 1957, This Is Sinatra.
Door Bert Kaempfert (1923 - 1980), Charles Singleton en Eddie Snyder. Gepubliceerd in 1966. Sinatra nam dit nummer op in 1966 en het staat op zijn Strangers In The Night-album. Sinatra had eerst een hekel aan dit lied en wilde het niet zingen. Het werd een van zijn meest populaire nummers.
Hans Bradtke, Heinz Meier (Henry Mayer) en John H. Mercer (1909-1976). Gepubliceerd in 1965. Het lied was oorspronkelijk in het Duits geschreven: Mercer vertaalde de teksten van Bradtke. Sinatra nam het op in 1966 en het verscheen op het album Strangers In The Night.
Door Harold Arlen (1905-1986) en John H. Mercer (1909-1976). Gepubliceerd in 1943. Oorspronkelijk geschreven voor de film, Star Spangled Rhythm, met in de hoofdrol Betty Hutton, en het was een enorme nummer 1 hit voor Glenn Miller & His Orchestra. Sinatra nam het twee keer op: in 1946 en in 1961. De eerste versie verschijnt op The Voice, terwijl de tweede op Come Swing With Me verschijnt.
Door Kelly L. Gordon en Dean K. Thompson. Gepubliceerd in 1966. Sinatra nam het nummer op in 1966 en het verscheen voor het eerst op zijn album That's Life uit 1966.
Door Sammy Cahn (1913-1995) en Jimmy Van Heusen (1913-1990). Gepubliceerd in 1955. Geschreven voor de film, The Tender Trap, met in de hoofdrollen Sinatra en Debbie Reynolds. Sinatra nam dit nummer twee keer op: in 1955 en in 1962. De eerste verscheen op This Is Sinatra, de tweede op Sinatra And Basie.
Door Jerome Kern (1885-1945) en Dorothy Fields (1905-1974). Gepubliceerd in 1936. Dit met een Academy Award bekroonde nummer werd oorspronkelijk gezongen door Fred Astaire en Ginger Rogers in de film Swing Time. Sinatra nam het nummer op in 1964 en het verscheen op Frank Sinatra Sings Days Of Wine And Roses, Moon River, And Other Academy Award Winners.
Door Gordon Jenkins (1910-1984). Uitgegeven in 1965. Sinatra nam dit nummer op in 1965 voor het album September of My Years.
Door Antonio Carlos Jobim (1927-1994). Gepubliceerd in 1968. Sinatra nam dit nummer op in 1969 voor het album Sinatra And Company uit 1970.
Door Richard Rodgers (1902-1979) en Lorenz Hart (1895-1943). Gepubliceerd in 1937. Van de Broadway-musical, Babes In Arms. Het was oorspronkelijk een grote #1-hit voor Hal Kemp & His Orchestra in 1937. Sinatra nam het twee keer op: de eerste in 1945, die verscheen op het album The Voice, en de tweede in 1958, die verscheen op Frank Sinatra Sings Songs For Only De eenzame.
Door Cy Coleman (geb. 1926) en Carolyn Leigh (1926-1983). Gepubliceerd in 1957. Sinatra nam dit nummer twee keer op: eerst als single (die verscheen op het verzamelalbum All The Way uit 1960) en als tweede in 1963, dat verscheen op Sinatra's Sinatra.
Door J. Fred Coots (1897-1985) en Haven Gillespie (1888-1975). Gepubliceerd in 1938. Sinatra nam dit nummer twee keer op: in 1945 en in 1960. De eerste verscheen op Frank Sinatra Story In Music en de tweede verscheen op Nice N' Easy.
Mack Gordon (1904-1959) and Josef Myrow (1910-1987). Published in 1946. From the film, Three Little Girls In Blue, starring June Haver and Celeste Holm. Sinatra recorded this song in 1956, and it appeared on the album, Songs For Swingin' Lovers.
Carolyn Leigh (1926-1983) en Johnny Richards. Gepubliceerd in 1953. Sinatra nam dit nummer op als single en het verscheen voor het eerst op het album This Is Sinatra uit 1957. Het lied inspireerde een film met dezelfde titel, met in de hoofdrollen Sinatra en Doris Day.
Al Hoffman (1902-1960) en Dick Manning. Sinatra nam dit nummer op in 1957 en het verscheen op This Is Sinatra, Volume 2.
Binnenkort
Met dank aan
Audioworks
Audiovisual event support
Kapsalon Nicole
Nicole Tops
Van Dijkstraat 3, Mortsel - +32 3 440 62 45
David Grapes II
Todd Olson
Vince di Mura
